Heel veel restjes wol

Verhuizen is de kunst van opruimen en laat ik daar nou toevallig heel goed in zijn. Ik kan prima afscheid nemen van allerlei serviesgoed, boeken of kledingstukken. Het vindt allemaal een nieuw tehuis elders. En zo kwam ik tijdens het opruimen ook allerlei restanten wol tegen. Je kent het wel onder het motto “misschien kan ik er nog iets mee doen”. Echt niet, in bijna alle gevallen blijft het liggen in de doos waar ik het in bewaar. Dus opruimen die handel. Eerst sorteren, alle Scheepjes catona bij elkaar en ook de Scheepjes colour crafter in een box en dan de sokkenwol van Durable. En zo ben ik nu in het bezit van drie voorraaddozen wol waar ik misschien nog wel iets mee ga doen. En ja al het andere heb ik braaf weggedaan.

Toch komen die restjes ook nog wel eens van pas. Ik heb ooit sokkenwol tomato rood aangeschaft en die komt eigenlijk altijd van pas in mijn projecten zoals bij Rendier Rudolf die ik na de kerst ben gaan haken. Ja ja een beetje laat maar wel op tijd voor kerst 2022.

En zo had ik, dacht ik, nog meer dan genoeg bruin om maar eens een beertje te haken. Helaas kom ik dan toch opnieuw garen tekort en moet ik bijbestellen zodat er kleurverschil is, maar met een restje groen een vestje erbij en je ziet het niet meer.
Heb ik wel weer een restje bruin over.

Gelukkig heb ik drie kleindochters die altijd wel iets te wensen hebben. Zo is onze jongste kleindochter helemaal verslingerd aan Dropje, ik had er nog nooit van gehoord, maar goed ik ben ook niet de doelgroep. Mijn zoon stuurde mij het breipatroon van Dropje met het verzoek of ik dat kon maken. Ok ik kan breien dus hoe moeilijk kan het zijn. Blijk ik de twee benodigde kleuren ook nog in mijn restjes doos sokkenwol te hebben zitten hoe fijn is dat, dus aan de slag. Ik begin met de voorkant van het hoofd en merk al snel dat deze wel heel groot uitvalt. Trouwe lezers weten dat ik stug door ga (blog aaahh weer niet goed) ook al komt het nog zo raar uit met een gek wiebelneusje en geen idee hebbend hoe ik van dit gedrocht een hoofd moet maken. De achterkant wordt opgezet, het is een smal lapje dat aan de voorkant vastgezet moet worden zodat alle naden aan de achterkant zitten. Heel leuk bedacht maar in de praktijk pakt dat toch wel anders uit. Dan maar aan het buikje beginnen, misschien wordt het dan duidelijker. Dat wordt volgens het patroon wel een petieterig klein buikje in verhouding tot het hoofd, meer een soort puist, dan maar wat toeren toevoegen. Uiteindelijk zijn alle delen gebreid en begint het puzzelen. De vulling erin en vouwen maar, origami is er niks bij. Tig vloeken later en met veel kunst en vliegwerk heb ik er dan een hoofd van gemaakt, Dropje is geboren. Als alles er uiteindelijk aanzit, ga ik nog wat kneden om de juiste vorm erin te krijgen en bedenk ik dat kleindochterlief die vorm er zo weer uitgewerkt heeft. Het lijkt en dat is denk ik toch het belangrijkste. Nu maar hopen dat Dropje niet naast panda op de plank verdwijnt (blog de liefde voor mijn gehaakte knuffels).

Liefs Helmiek

Ps. wat doen jullie met je restjes wol?